Οδοιπορικό στο Πήλιο: Βόλτες και βότανα στην Πορταριά

Επτά πανέμορφα χωριά - ισάριθμες αφορμές για να εξερευνήσουμε το γοητευτικό βουνό της Μαγνησίας, απολαμβάνοντας διαδρομές στη φύση, ζεστή φιλοξενία και καλό φαγητό.
«Το Πήλιο είναι ένα βουνό που κυκλικά, από εδώ έως την ανατολική του πλευρά και από τους πρόποδες έως την κορυφή, βγάζει περισσότερα από χίλια βότανα»! Ο Αντη -από το «Βυζάντιος», όπως έσπευσε να διευκρινίσει αμέσως-, στην προσπάθειά του να εξηγήσει γιατί επέλεξε το Πήλιο όταν πριν από λίγα χρόνια αποφάσισε με τη σύντροφό του Αλκηστη να εγκαταλείψουν την Αθήνα, μας χαρίζει την πιο ωραία εικόνα γνωριμίας με το μυθικό βουνό των Κενταύρων. Οι δυο τους -με τη συνδρομή και της βοτανολόγου Μυρτούς που μένει μόνιμα στην Κρήτη- άνοιξαν πριν από τέσσερα χρόνια το Myrro, ένα γλυκύτατο μαγαζάκι στο οποίο βρίσκουμε αρωματικά τσάγια, φαρμακευτικά φυτά, ελληνικά βότανα, φυσικά σαπούνια και καλλυντικά, και ένα σωρό άλλα θεραπευτικά και ενδιαφέροντα.

Εχουμε καταλήξει εδώ μετά από μια μεγάλη βόλτα στα καλντερίμια της Πορταριάς· το πρώτο ορεινό χωριό του Πηλίου (υψ. 650 μ.) που προσεγγίζουμε από τον Βόλο, πολύ τουριστικό -σχεδόν όλα τα Σαββατοκύριακα του χρόνου γίνεται το αδιαχώρητο- και από τα δημοφιλέστερα της ηπειρωτικής Ελλάδας.

Η πρωινή ομίχλη θα μπορούσε να συγκαταλέγεται στα αξιοθέατα της Πορταριάς, που, ντυμένη στα χρώματα του φθινοπώρου ακόμα, μας καλεί να την εξερευνήσουμε. Να ανέβουμε το ανηφορικό λιθόστρωτο (μέρος του σηματοδοτημένου «Μονοπατιού των Κενταύρων») έως τον μητροπολιτικό ναό του Αγίου Νικολάου, το μνημείο των πεσόντων και το ιστορικό Αθανασάκειο Νηπιαγωγείο. Να θαυμάσουμε ένα προς ένα τα αναπαλαιωμένα και μη αρχοντικά· όλα τους εξαίσια δείγματα παραδοσιακής πηλιορείτικης αρχιτεκτονικής, τα περισσότερα εκ των οποίων στεγάζουν σήμερα όμορφους ξενώνες και άλλα δημόσια κτίρια. Να χαθούμε στην προσπάθειά μας να προσεγγίσουμε την πλατεία, αλλά να γνωρίσουμε τη χαμογελαστή Πορταριανή Δήμητρα, που ζει στο βουνό πάνω από το χωριό και μας λέει -καθώς ξεφορτώνει ξύλα για το τζάκι- ότι δεν αλλάζει αυτόν τον τόπο με τίποτα. Δεν αλλάζει τον αέρα, τη θέα, τη ζωή με την οικογένειά της μέσα στη φύση. «Τελευταία βλέπω όλο και περισσότερα νέα ζευγάρια να επιλέγουν την Πορταριά για μόνιμη εγκατάσταση», παρατηρεί -στο μεταξύ- ο «παλιός» πια Αντη.

Στην καλά κρυμμένη κεντρική πλατεία της Πορταριάς, οι ντόπιοι πίνουν τον καφέ τους παρέα με τους λιγοστούς, εκείνο το μεσημέρι, επισκέπτες. Στα γύρωa μαγαζιά, ξενώνες και ταβέρνες, έχει αρχίσει η πυρετώδης προετοιμασία για το Σαββατοκύριακο που πλησιάζει.

Τελευταία εικόνα, το παλιό ξενοδοχείο Θεοξένεια -αφημένο στη μοίρα του σήμερα- θυμίζει τις παλιές δόξες ενός τόπου που, όπως φαίνεται, καλά κρατεί και στους καιρούς τους δύσκολους. Με νέους ανθρώπους, ιδέες και εγχειρήματα.
http://www.kathimerini.gr