Τώρα είναι η στιγμή που αυτή η πλευρά του Πηλίου θα “εκδικηθεί” τη Μακρινίτσα, την Πορταριά, τον Άγιο Λαυρέντιο και τα Χάνια που μονοπωλούν το ενδιαφέρον των χειμερινών αποδράσεων στο χιονοδρομικό αλλά και το Χορευτό, τον Άγιο Ιωάννη και τη Νταμούχαρη, τα χωριά του ανατολικού Πηλίου με τις παραλίες στο Αιγαίο.
Το Δυτικό Πήλιο «βλέπει» στον Παγασητικό κόλπο και είναι η ήρεμη, γαλήνια, και σπαρμένη με γραφικά χωριά και απάνεμες ακρογιαλιές πλευρά του Πηλίου. Εδώ τα έχουμε όλα. Χωριά στο βουνό όπως οι Μηλιές, η Τσαγκαράδα και η Βυζίτσα που μας κερνάνε ελληνικό στο μπρίκι κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια που αρχίζουν να ρίχνουν τα φύλλα τους αλλά και μπροστά στη θάλασσα όπως η Μηλίνα, η Άφησσος και τα Καλά Νερά για ουζομεδέδες δίπλα στο κύμα. Ο ίδιος ο ορεινός όγκος του Πηλίου προστατεύει αυτή τη πλευρά από τους υγρούς αέρηδες του Αιγαίου κι έτσι το καλοκαίρι είναι δροσερό, ενώ ο χειμώνας ήπιος. Τα κουκλίστικα χωριά του Δυτικού Πηλίου μοιάζουν να γλιτώνουν αιώνια από τις επιταγές του μαζικού τουρισμού.
Με το θρυλικό Μουντζούρη κάνουμε για πολλοστή φορά τη διαδρομή ως τα Άνω Λεχώνια. Μόνο που τώρα είναι διαφορετικά. Τα φύλλα από τα δέντρα βάφονται χρυσά, το φθινοπωρινό αεράκι μας ανακατεύει απαλά τα μαλλιά και οι πρώτες – πάντα ευπρόσδεκτες – ψιχάλες βγάζουν στον αέρα όλες τις μεθυστικές μυρωδιές από το φρεσκοβρεγμένο χώμα.
- See more at: http://www.thessaliatv.gr/news/8508/dytiko-phlio-to-fthinopwro-twn-myhmenwn/#sthash.4HXmxj3m.dpuf
Το Δυτικό Πήλιο «βλέπει» στον Παγασητικό κόλπο και είναι η ήρεμη, γαλήνια, και σπαρμένη με γραφικά χωριά και απάνεμες ακρογιαλιές πλευρά του Πηλίου. Εδώ τα έχουμε όλα. Χωριά στο βουνό όπως οι Μηλιές, η Τσαγκαράδα και η Βυζίτσα που μας κερνάνε ελληνικό στο μπρίκι κάτω από τα αιωνόβια πλατάνια που αρχίζουν να ρίχνουν τα φύλλα τους αλλά και μπροστά στη θάλασσα όπως η Μηλίνα, η Άφησσος και τα Καλά Νερά για ουζομεδέδες δίπλα στο κύμα. Ο ίδιος ο ορεινός όγκος του Πηλίου προστατεύει αυτή τη πλευρά από τους υγρούς αέρηδες του Αιγαίου κι έτσι το καλοκαίρι είναι δροσερό, ενώ ο χειμώνας ήπιος. Τα κουκλίστικα χωριά του Δυτικού Πηλίου μοιάζουν να γλιτώνουν αιώνια από τις επιταγές του μαζικού τουρισμού.
Οι Μηλιές δεν είναι mainstream αλλά ούτε και άγνωστες. Το χωριό είναι περιποιημένο, κάτι που δείχνει την αγάπη των κατοίκων του. Αγάπη που μεταφέρεται και στην καθημερινή ζωή. Στους δρόμους, στα καλαίσθητα μαγαζάκια με τα είδη δώρου και τα κεραμικά και στα γλυκοπωλεία. Το μήλο, σήμα κατατεθέν του χωριού, βρίσκεται παντού. Στα χωράφια, στα βάζα, στους πάγκους των παντοπωλείων, στις συνταγές μαγειρικής. Ακόμα και στις ταμπέλες των μαγαζιών.
Έντονα χρώματα, δεκάδες αποχρώσεις του πράσινου, του καφέ, του κόκκινου και του κίτρινου, πηλιορείτικα αρχοντικά, σπαρμένα εδώ κι εκεί πάνω στην πλαγιά ανάμεσα στα γάργαρα νερά που τρέχουν όλο το χρόνο. Και παντού, σε όποιο σημείο και αν σταθείς, απλώνεται μπροστά σου η θάλασσα και από πάνω της ο καταπράσινος όγκος του Πηλίου. Εδώ, οι χρυσοχέρες μαγείρισσες ψήνουν την πιο νόστιμη μηλόπιτα του κόσμου σε ξυλόφουρνους που δεν σβήνουν ποτέ και κελαρυστά νερά κάτω από χιλιόχρονα πλατάνια. Οι έγνοιες κατρακυλούν από τους γκρεμούς ως τη θάλασσα και τα αμέτρητα θεραπευτικά βότανα που φύονται στις πλαγιές τους διώχνουν όλα τα κακά.Με το θρυλικό Μουντζούρη κάνουμε για πολλοστή φορά τη διαδρομή ως τα Άνω Λεχώνια. Μόνο που τώρα είναι διαφορετικά. Τα φύλλα από τα δέντρα βάφονται χρυσά, το φθινοπωρινό αεράκι μας ανακατεύει απαλά τα μαλλιά και οι πρώτες – πάντα ευπρόσδεκτες – ψιχάλες βγάζουν στον αέρα όλες τις μεθυστικές μυρωδιές από το φρεσκοβρεγμένο χώμα.
- See more at: http://www.thessaliatv.gr/news/8508/dytiko-phlio-to-fthinopwro-twn-myhmenwn/#sthash.4HXmxj3m.dpuf