Κατά την ελληνική μυθολογία ήταν η θερινή κατοικία των Δώδεκα Θεών του Ολύμπου και η πατρίδα των Κενταύρων. Σήμερα είναι γνωστό ως το θεσσαλικό «Βουνό των τεσσάρων εποχών» με τις επιβλητικές κορυφές, το οποίο περικυκλώνουν τα καταγάλανα νερά του Παγασητικού Κόλπου και του Αιγαίου Πελάγους. Αυτή η αρμονική σύνθεση των έντονων αντιθέσεων του Πηλίου είναι που «μαγεύει» εδώ και αιώνες τους επισκέπτες του.
Γράφει ο Παναγιώτης Μαυραγάνης
Η μυθική του ομορφιά είναι διάχυτη σε περισσότερα από 36 γραφικά χωριά και 35 παραδοσιακούς οικισμούς, που βρίσκονται διάσπαρτα στις καταπράσινες πλαγιές του στα βορειοανατολικά του νομού Μαγνησίας. Όλο το βουνό του Πηλίου, ύψους 1.624 μέτρων, είναι γεμάτο από πανύψηλα δάση, τα οποία θαύμαζαν από την αρχαιότητα ο Όμηρος και ο Ησίοδος για την πυκνότητα και το μέγεθός τους. Οξιές, πλατάνια, αγριοκαστανιές, βελανιδιές, πεύκα, ελιές και μηλιές, στελεχώνουν τη φυσική ομορφιά του τοπίου, το οποίο συναντά την Πηλιορείτικη Αρχιτεκτονική με τα πλακόστρωτα καλντερίμια, τα πετρόχτιστα γεφύρια, τα αριστοκρατικά αρχοντικά και τους προσεγμένους παραδοσιακούς ξενώνες.
